Her sabah aynada gördüğünden,insanların sana taktığı sıfatlardan öte kimsin sen?Gerçekten sen misin? Yoksa bir ebeveyninin yansıması mı?Düşündüklerin,hayata bakış açın,doğru veya yanlış diye ayırdıkların gerçekten senin zihin süzgecinden mi geçiyor ?Yoksa doğduğundan bu yana en yakınındakilerden sürekli duydukların mı aslında beyninin içinde senin diye gezinen o sözcükler.

Kendini bulmanın ilk yolu farkındalıklı olmaktan geçiyor.Ne düşündüğünün,ne konuştuğunun ve ne hissettiğinin farkında ol.Korkak mısın? Belki de değilsin.Ailene dikkat et,davranışları nasıl ? Fazla mı korumacı, belki de korkak hissetme sebebin bu yüzdendir.Çünkü yapabileceğini hissettirmemişlerdir.Veya çok mu rahatlar bu da sende belkide zaman ya da disiplin sorunu oluşturmuş olabilir.

İç sesinin farkına varmaya başladıktan sonra onunla konuşmaya başla.Örneğin sana ”sen yemek yapmaktan anlamazsın” mı diyor? Yapabilirim de.Defalarca dene baktın olmuyor o zaman çokta mükemmel yemek yapamıyorum de böylece yapabildiğinin en iyisini yapmış olacaksın.Bu her durumda böyledir.Hiç yapamamazlık diye birşey yoktur.Belki mükemmele dönüşecek kadar zaman ayırmamışsındır ama en yapamam dediğin şeyleri bile iyi ya da kötü yapabilirsin!Unutma;bilinçaltın seni her sabote etmeye çalıştığında ona net bir cevapla karşılık vermen gerekiyor.Onun üzerine gitmek için ilk adımı attığında zorlanacaksın,ama zamanla onu susturmak çok eğlenceli bir hal alacak çünkü gerçek seni bulmaya başlayacaksın.

Şimdi düşünmeye başla.Seni korkutan,yapamam dediğin ama hiç yapmayı da denemediğin ne var? Bir liste yap ve listen yapamamdan- asla yapamama doğru ilerlesin ve haftalık periyotlar halinde bunları denemeye başla.Evet oldu diyene kadar denemeye devam.

Unutma o korkak ses sana ait değil !!