Sen kimsin?

Hangi kalıbın içindesin,hangi kaba sığdırmaya çalışıyorsun kendini ? Zeki,çalışkan,tembel,şişko,zayıf,güzel,çirkin…Sen hiç biri değilsin. Andasın!Ansın.

”Ben sinirli biriyim.” dediğinde yanlışsın.Sen ”o anda” sinirlisin.Bir insanın tüm yaşamı boyunca sinirli olması mümkün mü? Değil! O zaman sen nasıl sinirli biri olabilirsin ?Bir kalıba girmen için süreklilik gerekir ve hiç bir şey sabit madde bile özünde sabitliğini koruyamaz.Dünya döner,nehir akar,ağaç eskir,kıyafet yırtılır,güneş doğar ve batar,yıldız kayar…Hayat sürekli bir değişim halinde,sen de öylesin.

Kendini bir kalıbın içine koyma.Kalıp hiç bir zaman üzerine tam oturmayacak,çünkü özünde sınırsızsın. Ruh bu sınırsızlığın farkında,zihinse sürekli sınır oluşturmaya çalısır. Ruh evrende gezer,zihin sadece dünyadadır.Zihin kalıplarından kurtul,onlar sadece bir yanılsama.

Sen andasın,tüm yaşamının toplamısın ve henüz oluşum halindesin,oluşumunu tamamladığında ise ruhun bedenini terk edecektir.Bu aralıkta heybeni neyle dolduruyorsan, ona evrildiğini unutma!

Şişkoyum diye yakınıyorsan,bir zaman sonra zayıf olabilirsin,ya da tam tersi.Zenginsen, fakir olabilirsin veya tam tersi!Her şey senin elinde değişim,oluşum senin çizdiğin yol ile olacak.

Potansiyeline varmak için kalıplarından,etiketlerinden sınırlarından kurtul.Özgür ol,kuş ol.Uçmak istiyorsan kanat çırpma cesareti göster!Yoksa hayat seni uçman için uçurumdan aşağı itecektir.Uçma cesareti gösterirsen uçarsın,cesaretin yoksa çakılırsın!

Kuşun uçma cesaretinden sonra gelen özgürlük,senden hangi cesur adımı bekliyor?Hayat senin ne için kanat çırpmanı istiyor?

Farkına varman dileğiyle…